Zoals onderaan m'n vorige post stond zou ik snel mijn programma kennen voor de maand april. Nu heb ik mijn programma zelfs tot 12 mei. Dat vind ik erg prettig, want dan kan ik plannen maken en doelen stellen! Het ziet er als volgt uit:
1 april: GP Vougy(coupe de france)
5-7 april: Circuit des Ardennes
14 april: GP Liergues
19-21 april: Circuit Saone et Loire
26-28 april: Tour du Jura
4 mei: Tour de Berne
5 mei: Lucerne
8-12 mei: Giro delle Friuli Venezia
Veel etappe wedstrijden en daar heb ik net heel veel zin in! Ik heb nog meer dan genoeg voorraad 2-prepare, dus ik ben goed gewapend om zo snel mogelijk te herstellen en mijn lichaam gezond te houden in dit soort zware periodes!
donderdag 28 maart 2013
woensdag 27 maart 2013
Annemasse Bellegarde et retour!
Met de goede vorm was de moraal natuurlijk goed voor een mooie zware koers als Annemasse Bellegarde! 180 kilometer met 5 beklimmingen voor de bergprijs. Daarnaast nog veel stukken omhoog die ze verder niet vernoemden. Bij de start was het aardig weer. Een graad of 10 en bewolkt. Na een kilometer of 70, waarin weinig gebeurde, ben ik naar de auto gegaan en heb ik mijn kniestukken afgegeven. Mijn lange handschoenen heb ik bij mij gehouden(achteraf geniaal).
Na een kilometer of 100 begonnen de eerste breuken te ontstaan bergop en ik zat al eens mee in een kopgroep van 15 man. Toen begon het ook al een beetje te regenen en in de afdalingen was het erg koud! Op een vlakker deel na ongeveer 120km ben ik samen met een andere renner weggereden uit het peloton. Ik wilde het liefst langer wachten, maar het was zo koud dat ik dit als enige uitweg zag om mijzelf op te warmen. Na 140km kwamen wij bij de laatste klim van ongeveer 7km. Op het vals plat voor de klim reed ik mijn medevluchter eraf en ik heb de hele klim alleen gedaan in de mist en tussen sneeuwmuren! Op dat moment genoot ik er eigenlijk bestwel van(bergop was ook niet zo koud!) In de afdaling begon ik het vreselijk koud te krijgen, maar ik ben gewoon vol blijven rijden. Op 15 km van de finish kwam er nog een renner bij mij en die rijd mij er op 5km van de meet af. Ik bleef constant op 5 seconden hangen, maar ik kon niet meer terugkomen. Net voor de streep kwam er nog een achtervolger over mij heen, maar ik was totaal leeg en werd 3e. Eerlijk gezegd was ik allang blij dat ik over de streep was, want ik had het zo koud.
In de auto heb ik vervolgens twintig minuten zitten trillen voordat ik kon beginnen met omkleden. Daarna moest ik nog naar de huldiging voor mijn 3e plek, winst in de bergprijs en de 3e plek in de tussensprints. Gelukkig hadden ze een verwarming in de podiumwagen waardoor ik daar ook nog een beetje op kon warmen. Daarna nog 4 uur terug naar Aix en na flink wat eten begon ik mij weer een beetje mens te voelen! De vorm is dus nog goed! Mijn volgende koersen zijn op 1 april de GP Vougy(coupe de france) en daarna van 5 t/m 7 april Circuit des Ardennes. Daarna is het nog even afwachten!!
Na een kilometer of 100 begonnen de eerste breuken te ontstaan bergop en ik zat al eens mee in een kopgroep van 15 man. Toen begon het ook al een beetje te regenen en in de afdalingen was het erg koud! Op een vlakker deel na ongeveer 120km ben ik samen met een andere renner weggereden uit het peloton. Ik wilde het liefst langer wachten, maar het was zo koud dat ik dit als enige uitweg zag om mijzelf op te warmen. Na 140km kwamen wij bij de laatste klim van ongeveer 7km. Op het vals plat voor de klim reed ik mijn medevluchter eraf en ik heb de hele klim alleen gedaan in de mist en tussen sneeuwmuren! Op dat moment genoot ik er eigenlijk bestwel van(bergop was ook niet zo koud!) In de afdaling begon ik het vreselijk koud te krijgen, maar ik ben gewoon vol blijven rijden. Op 15 km van de finish kwam er nog een renner bij mij en die rijd mij er op 5km van de meet af. Ik bleef constant op 5 seconden hangen, maar ik kon niet meer terugkomen. Net voor de streep kwam er nog een achtervolger over mij heen, maar ik was totaal leeg en werd 3e. Eerlijk gezegd was ik allang blij dat ik over de streep was, want ik had het zo koud.
In de auto heb ik vervolgens twintig minuten zitten trillen voordat ik kon beginnen met omkleden. Daarna moest ik nog naar de huldiging voor mijn 3e plek, winst in de bergprijs en de 3e plek in de tussensprints. Gelukkig hadden ze een verwarming in de podiumwagen waardoor ik daar ook nog een beetje op kon warmen. Daarna nog 4 uur terug naar Aix en na flink wat eten begon ik mij weer een beetje mens te voelen! De vorm is dus nog goed! Mijn volgende koersen zijn op 1 april de GP Vougy(coupe de france) en daarna van 5 t/m 7 april Circuit des Ardennes. Daarna is het nog even afwachten!!
maandag 18 maart 2013
Gp San Giussepe 1.2, je maakt wat mee in Italie!
Zo, dat was me het weekend wel. Zaterdagochtend om 7 uur vertrokken voor een verplaatsing van 900km. Althans, dat was de bedoeling, maar onze ploegleider ging nog een renner oppikken bij het vliegveld van Bologna. Wij zouden met het busje verder rijden en het was alleen maar rechtdoor. Nou hadden wij een simpele ziel mee denk ik, want die heeft echt totaal niet gekeken en in plaats van richting Pescara/Ancona te rijden bleef hij letterlijk rechtdoor rijden naar Florence. Een van mijn ploeggenoten merkte op dat deze weg wel erg bergachtig was in vergelijking tot de kustweg die we zouden moeten hebben, maar onze chauffeur wist zeker dat het alleen maar rechtdoor was. Totdat we Toscane binnenreden, dat was toch echt onmogelijk, want dat is de andere kant van Italie. Toen konden we al niks meer doen en bij Florence zijn we dan gekeerd. Goed voor 200 extra autokilometers!
Uiteindelijk zijn we 30km voor Macerata de auto uitgegaan. Hierop heb ik stevig aangedrongen, want ik had weinig vertrouwen in het vinden van de weg in een keer en zo waren we in ieder geval zeker dat we nog even konden fietsen. Mijn vrees bleek waarheid en op het kleine kaartje wat we hadden was het enorm simpel te vinden als je meer dan 0,1 hersencel hebt. Toen ik het zag ben ik dan ook in een streep naar het hotel gereden. Mijn ploeggenoten kwamen ruim een half uur later aan. Half onderkoeld, want inmiddels was het 19u in de avond en dan is het ook in midden-Italie koud;)
Voordeel van onze late aankomst was dat wij wel snel aan konden schuiven en de bedden waren in het hotel misschien niet super, maar de pasta was "perfetto"! Ik heb het laten smaken en 2x extra gevraagd en de aardappels dan maar laten staan! Mijn ploegleider spuugde de pasta uit, omdat die volgens hem niet lang genoeg gekookt was. Tjah ik denk dat hij gewend is aan de pastapurree die we in Frankrijk krijgen en die minimaal een half uur doorkookt.
Vervolgens ben ik snel m'n bed in gedoken en heb ik een nachtje heerlijk geslapen. De volgende ochtend mij werkelijk verbaasd over wat die Italianen naar binnen schuiven voor een koers. Wij, bij Aix, letten heel goed op ons eten. We eten niet te veel. Gooien niet alles dwars door elkaar heen naar binnen. Dit alles om de maag zoveel mogelijk te ontlasten. Ik voel me daar goed bij en heb met bewondering zitten kijken naar Italianen die werkelijk beginnen met koffie, melk met cornflakes, in plastic verpakte croissants, koekjes, tostibrood en weet ik het wat nog meer. Een uur later gaan ze vervolgens aan de groente met pasta en aardappelen met vlees. Tjah dan kan ik me voorstellen dat je in het begin van de koers een beetje vierkant draait.
Ohja, de koers! Nou, volgens mijn ploegleider was het onmogelijk een resultaat te rijden, want in Italie rijden ze veel te hard. De voorbespreking was dan ook. Raccrochez Vous. Blijf zo lang mogelijk aanhangen. Vervolgens hebben we 2,5u op een slakkentempo achter een kopgroep van 7 man gereden. Na 110km ben wilde ik met een groepje wegrijden, maar ik kreeg niemand mee dus ging ik alleen. Na enkele kilometers zag ik een groepje achter mij en daar heb ik opgewacht. We pakten de vroege vlucht terug en kwamen met 9 man voorop. Vervolgens wilde er niemand, lees: NIEMAND, rijden. We hadden een dikke minuut voorsprong. Echt volstrekt belachelijk. We reden bij momenten met z'n negenen naast elkaar. Daarna heb ik mijn ploegmaten op 30km overboord gegooid. Misschien niet zo heel slim, maar ik irriteerde me mateloos aan dat gedrag. Ik werd dan op 10km teruggepakt door 7 anderen en die draaiden perfect rond. Dat was prettiger. Helaas was bij mij het beste er wel af en finishte ik al 6e in een aankomst die mij ook niet echt lag. Maar goed, een 6e plek terwijl de ploegleider zei dat we hier nooit een uitslag zouden rijden is prima. Hij was dan ook tevreden, maar plaatste enkele kanttekeningen, omdat ik misschien wel de sterkste in koers was, maar een solo van 20km in de finale gaat je niet in de koude kleren zitten..
Daarna hebben wij nog even 900km in de auto gedaan om af te sluiten. Onderweg nog over dezelfde besneeuwde wegen als Milaan-Sanremo gereden om vervolgens om 4u in de nacht in Aix te arriveren. Helaas kan ik niet zo goed uitslapen dus ga ik vanmiddag nog maar even proberen te slapen..
Volgende week Annemasse-Bellegarde!!
Uiteindelijk zijn we 30km voor Macerata de auto uitgegaan. Hierop heb ik stevig aangedrongen, want ik had weinig vertrouwen in het vinden van de weg in een keer en zo waren we in ieder geval zeker dat we nog even konden fietsen. Mijn vrees bleek waarheid en op het kleine kaartje wat we hadden was het enorm simpel te vinden als je meer dan 0,1 hersencel hebt. Toen ik het zag ben ik dan ook in een streep naar het hotel gereden. Mijn ploeggenoten kwamen ruim een half uur later aan. Half onderkoeld, want inmiddels was het 19u in de avond en dan is het ook in midden-Italie koud;)
Voordeel van onze late aankomst was dat wij wel snel aan konden schuiven en de bedden waren in het hotel misschien niet super, maar de pasta was "perfetto"! Ik heb het laten smaken en 2x extra gevraagd en de aardappels dan maar laten staan! Mijn ploegleider spuugde de pasta uit, omdat die volgens hem niet lang genoeg gekookt was. Tjah ik denk dat hij gewend is aan de pastapurree die we in Frankrijk krijgen en die minimaal een half uur doorkookt.
Vervolgens ben ik snel m'n bed in gedoken en heb ik een nachtje heerlijk geslapen. De volgende ochtend mij werkelijk verbaasd over wat die Italianen naar binnen schuiven voor een koers. Wij, bij Aix, letten heel goed op ons eten. We eten niet te veel. Gooien niet alles dwars door elkaar heen naar binnen. Dit alles om de maag zoveel mogelijk te ontlasten. Ik voel me daar goed bij en heb met bewondering zitten kijken naar Italianen die werkelijk beginnen met koffie, melk met cornflakes, in plastic verpakte croissants, koekjes, tostibrood en weet ik het wat nog meer. Een uur later gaan ze vervolgens aan de groente met pasta en aardappelen met vlees. Tjah dan kan ik me voorstellen dat je in het begin van de koers een beetje vierkant draait.
Ohja, de koers! Nou, volgens mijn ploegleider was het onmogelijk een resultaat te rijden, want in Italie rijden ze veel te hard. De voorbespreking was dan ook. Raccrochez Vous. Blijf zo lang mogelijk aanhangen. Vervolgens hebben we 2,5u op een slakkentempo achter een kopgroep van 7 man gereden. Na 110km ben wilde ik met een groepje wegrijden, maar ik kreeg niemand mee dus ging ik alleen. Na enkele kilometers zag ik een groepje achter mij en daar heb ik opgewacht. We pakten de vroege vlucht terug en kwamen met 9 man voorop. Vervolgens wilde er niemand, lees: NIEMAND, rijden. We hadden een dikke minuut voorsprong. Echt volstrekt belachelijk. We reden bij momenten met z'n negenen naast elkaar. Daarna heb ik mijn ploegmaten op 30km overboord gegooid. Misschien niet zo heel slim, maar ik irriteerde me mateloos aan dat gedrag. Ik werd dan op 10km teruggepakt door 7 anderen en die draaiden perfect rond. Dat was prettiger. Helaas was bij mij het beste er wel af en finishte ik al 6e in een aankomst die mij ook niet echt lag. Maar goed, een 6e plek terwijl de ploegleider zei dat we hier nooit een uitslag zouden rijden is prima. Hij was dan ook tevreden, maar plaatste enkele kanttekeningen, omdat ik misschien wel de sterkste in koers was, maar een solo van 20km in de finale gaat je niet in de koude kleren zitten..
Daarna hebben wij nog even 900km in de auto gedaan om af te sluiten. Onderweg nog over dezelfde besneeuwde wegen als Milaan-Sanremo gereden om vervolgens om 4u in de nacht in Aix te arriveren. Helaas kan ik niet zo goed uitslapen dus ga ik vanmiddag nog maar even proberen te slapen..
Volgende week Annemasse-Bellegarde!!
maandag 11 maart 2013
Paris-Troyes (1.2)
Gister weer een grote uitdaging waar ik toch wel een beetje naartoe gewerkt had. Paris-Troyes, een 1.2 koers met een sterke bezetting waaronder twee procontinental teams en enkele continentale teams. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten, maar het gevoel op training was goed deze week, dus dat hoopte ik wel om te kunnen zetten in resultaat, maar ik had wat twijfels aangezien mijn langste koers tot nu toe 145km was en die profploegen al enkele koersen tot 200km in de benen hadden.
Vanaf de start werd er direct flink doorgereden en tot aan km 70 viel het eigenlijk nooit stil. Toen was er gedurende 10km een pauze waarvan een renner gebruik maakte om vier minuten weg te rijden. Daarna brak de koers open en viel het nooit meer stil. Ik zat constant vooraan en maakte na ongeveer 100km de sprong naar 8 man die voorop reden. Later sloten er nog enkele renners aan en we waren vertrokken met een man of 20. Op de heuveltjes werden er geregeld renners gelost en uiteindelijk gingen we met 13 man de finale in. Op 3 km van de streep wist ik een goede versnelling te plaatsen en ik pakte 100m voorsprong. Helaas was er nog een sprinter die een ploegmaat mee had. Die hield het tempo hoog, maar kwam zeker niet dichterbij. Op het laatste stukje omhoog konden er echter een paar renners de sprong naar mij maken waardoor op 1km van de streep iedereen bij elkaar was. Ik voelde me echter nog goed en wilde nog sprinten, maar in de laatste bocht ging er een recht voor m'n neus onderuit waardoor ik volledig stil stond. Zelfs 2 renners die al gelost waren passeerden mij nog en ik finishte 11e. Vooraf had ik dit zeker een mooi resultaat gevonden, maar met het gevoel dat ik had weet ik dat er meer in zat dus dan is het een beetje dubbel.
Volgende week de GP San Giussepe in Italie! Ik ben benieuwd!!
Vanaf de start werd er direct flink doorgereden en tot aan km 70 viel het eigenlijk nooit stil. Toen was er gedurende 10km een pauze waarvan een renner gebruik maakte om vier minuten weg te rijden. Daarna brak de koers open en viel het nooit meer stil. Ik zat constant vooraan en maakte na ongeveer 100km de sprong naar 8 man die voorop reden. Later sloten er nog enkele renners aan en we waren vertrokken met een man of 20. Op de heuveltjes werden er geregeld renners gelost en uiteindelijk gingen we met 13 man de finale in. Op 3 km van de streep wist ik een goede versnelling te plaatsen en ik pakte 100m voorsprong. Helaas was er nog een sprinter die een ploegmaat mee had. Die hield het tempo hoog, maar kwam zeker niet dichterbij. Op het laatste stukje omhoog konden er echter een paar renners de sprong naar mij maken waardoor op 1km van de streep iedereen bij elkaar was. Ik voelde me echter nog goed en wilde nog sprinten, maar in de laatste bocht ging er een recht voor m'n neus onderuit waardoor ik volledig stil stond. Zelfs 2 renners die al gelost waren passeerden mij nog en ik finishte 11e. Vooraf had ik dit zeker een mooi resultaat gevonden, maar met het gevoel dat ik had weet ik dat er meer in zat dus dan is het een beetje dubbel.
Volgende week de GP San Giussepe in Italie! Ik ben benieuwd!!
maandag 4 maart 2013
GP Albi
Gister stond alweer mijn 10e koers op het programma! De GP Albi. Het werd een lange dag doordat wij vanuit Aix om 7u15 vertrokken en na een rit van ruim vier uur aankwamen in Albi. Het parcours was 11km en moesten wij 12x rijden. Direct na de start was er een klim van net iets meer dan een kilometer en dan een snelle afdaling gevolgd door weer een kilometer bergop! Vervolgens een paar kilometer in licht dalende lijn en daarna vlak tot 500m voor de streep. De laatste 500m liepen weer flink op!
In het begin van de koers gebeurde er weinig er reed een groepje van 4 man voorop maar veel meer dan een minuut voorsprong kregen ze niet. Na een kilometer of 50 pakten wij bijna alle vluchters terug. Alleen een ploeggenoot van mij reed nog voorop. Toen er op de tweede klim een paar keer aangevallen werd en iedereen wat op de limiet zat ben ik zelf weggereden. Er reed nog een ploeggenoot vlak achter mij. Ik heb even op het gewacht en vervolgens naar m'n ploeggenoot gereden die voorop reed. En toen begon onze ploegentijdrit van 70km. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel graag een keer op deze manier de koers wilde domineren, maar eigenlijk vond ik het achteraf niet echt leuk. We pakten vrij snel een minuut en nog een minuut en daarna nog een minuut. Op 20km van de streep wisten we al dat er niks meer kon gebeuren. Toen hebben we even gediscussieerd wie de koers gingen winnen en dat zou de thuisrijder worden die vorig jaar veel werk voor mij heeft verzet in Tour de Moselle. De laatste paar kilometers hebben we een beetje losgereden om vervolgens met z'n 3en juichend over de streep te komen..
Na de koers snel ingepakt en terug naar Aix gereden zodat ik nog net voor middernacht in m'n bed lag. Zometeen staat er nog een flinke training op het programma met het oog op volgende week.
Ciao Jarno
In het begin van de koers gebeurde er weinig er reed een groepje van 4 man voorop maar veel meer dan een minuut voorsprong kregen ze niet. Na een kilometer of 50 pakten wij bijna alle vluchters terug. Alleen een ploeggenoot van mij reed nog voorop. Toen er op de tweede klim een paar keer aangevallen werd en iedereen wat op de limiet zat ben ik zelf weggereden. Er reed nog een ploeggenoot vlak achter mij. Ik heb even op het gewacht en vervolgens naar m'n ploeggenoot gereden die voorop reed. En toen begon onze ploegentijdrit van 70km. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel graag een keer op deze manier de koers wilde domineren, maar eigenlijk vond ik het achteraf niet echt leuk. We pakten vrij snel een minuut en nog een minuut en daarna nog een minuut. Op 20km van de streep wisten we al dat er niks meer kon gebeuren. Toen hebben we even gediscussieerd wie de koers gingen winnen en dat zou de thuisrijder worden die vorig jaar veel werk voor mij heeft verzet in Tour de Moselle. De laatste paar kilometers hebben we een beetje losgereden om vervolgens met z'n 3en juichend over de streep te komen..
Na de koers snel ingepakt en terug naar Aix gereden zodat ik nog net voor middernacht in m'n bed lag. Zometeen staat er nog een flinke training op het programma met het oog op volgende week.
Ciao Jarno
Abonneren op:
Posts (Atom)