Programma:

De komende tijd rijd ik een pittig programma dat er als volgt uitziet:

19 t/m 21 april: Circuit Saone et Loire
26 t/m 28 april: Tour du Jura
1 mei: Bourg-Arbent-Bourg
4 mei: Tour de Berne
5 mei: Tour du Chablais
8 t/m 12 mei: Giro delle Friuli
16 t/m 19 mei: Tour du Franche Comté
24 t/m 26 mei: Boucles de la Marne

Vanmiddag gaan we richting Le Creusot voor het Circuit Saone et Loire!

Mont Faron en GP Liergues..

Na het Circuit des Ardennes ben ik een paar dagen naar Nederland geweest om uit te rusten van de afgelopen reeks wedstrijden. Ik heb gedurende vijf dagen mijn fiets niet aangeraakt. Iets wat ik vrij lastig vind, maar wat wel belangrijk is met het oog op het zware programma dat eraan komt!

Na die vijf dagen heb ik op zaterdag een klimtijdrit gereden op de Mont Faron. Ik was er nog nooit opgereden, maar dat is echt een lastige klim. Ik voelde dat ik heel diep kon gaan, maar ik viel op het eind flink stil. Uiteindelijk werd ik 8e.

Zondag ben ik van start gegaan in de GP Liergues. Een zware omloop van 15km met 2 beklimmingen. Daarbij kwam nog de eerste keer in echte warmte. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten dus ik wilde proberen om mijn ploegmaten te helpen. Direct na de start reden er 15 man weg met 7 man van VC Caladois. Na een kilometer of 30 reden ze 2 minuten voor ons uit. Daar pakte een ploeg het initiatief en begon te achtervolgen. Onderaan een van de beklimmingen zaten we op een halve minuut en explodeerde de koers. Bovenop lag alles in brokken en reden we 20 seconden achter de koplopers. Iedereen zat op de limiet en ik reed in een ruk naar de leiders. Toen ik aansloot viel het achter ons redelijk stil en we pakten snel twee minuten. Per ronde vielen er vervolgens renners af en af en toe kwam er nog een renner aansluiten. In de finale kwamen we met 7 man op kop. Ik voelde inmiddels dat ik helemaal leeg was dus ik probeerde vooral aan te klampen en dat lukte nog best aardig. Bij de aankomst op de laatste heuvel moest ik wel iedereen laten gaan en finishte als 6e. 

Achteraf had ik dit niet echt verwacht, maar dat is natuurlijk prettig en bied veel perspectief voor de volgende koersen! Te beginnen met volgende week. Het Circuit de Saone et Loire!

Vougy en Circuit des Ardennes

Na Annemasse-Bellegarde ben ik een week aardig slecht geweest van de koude, maar tegen Vougy ging het wel weer. In Vougy werd er de eerste twee uur rustig aan gedaan en daarna op een rondje van 12km met een korte klim (max 25%) werd er flink aangevallen. Op drie ronden van het einde ben ik al een keer gegaan, maar kwam toch alles weer terug. De volgende ronde lukte het wel om weg te rijden. Later sloot er 13 man bij mij aan met maar liefst vijf man van Armee de Terre. Ik heb dus twee ronden niks meer gedaan. Zij reden vol door en wegkomen was dus zinloos aangezien het laatste stuk in dalende lijn was. Ik werd 11e in de sprint.

De dag na de wedstrijd voelde ik mij eigenlijk beter dan in de koers. M'n lichaam was weer losgekomen door de koers. Ik ging met goede moed naar Circuit des Ardennes, maar had geen idee wat ik zou kunnen.

De eerste etappe was typisch een koers waar ik echt een hekel aan heb. Een hele dag kans op waaiers, maar er gebeurde weinig. Iedereen wil wel vooraan blijven waardoor het heel nerveus is. In de finale ben ik overal langs gereden naar voren en zat dan ook in de eerste groep van 50 man aan de finish. Geen tijd verloren en dat was de bedoeling.

De tweede etappe was de lastigste en hoopte ik goed mee te kunnen. In de finale zaten drie lastige beklimmingen waarvan de laatste op 15km van de streep. Onderaan de laatste klim werd er vol gereden door een Deense ploeg waardoor wij nog met 12 renners over bleven. Halverwege de klim sprong ik naar twee koplopers toe en met zijn drieen kwamen wij boven. Later kwamen we weer met alle renners bij elkaar in de afdaling. In de spurt werd ik 8e. Ik stond nu 10e in het klassement.

De laatste dag bestond uit een ploegentijdrit in de ochtend en een dikke 100km in de middag. In de ochtend reden wij met de ploeg een hele goede tijdrit en eindigde als 5e! Hierdoor steeg ik ook naar de 5e plek in het klassement. In de middag wilde ik kijken wat er nog kon.

In de middag werd er de hele tijd vol gas gereden en op de laatste klim kwamen we met een groepje van 10 boven en daar ontbraken de nummer 3 en 4 in het klassement. Ik wilde wel doorrijden, maar helaas zag niemand dat zitten waardoor we weer met 50 man samen kwamen. Dat was wel jammer, maar ik finishte in het peloton en eindigde dus als 5e in het klassement. Vooraf had ik hier zeker voor getekend in zo een grote koers. Ik ben nu ook zeker tevreden aangezien ik erg goed mee kon in deze koers. Er komt een mooi zwaar programma aan dus lekker doorknallen!

Programma

Zoals onderaan m'n vorige post stond zou ik snel mijn programma kennen voor de maand april. Nu heb ik mijn programma zelfs tot 12 mei. Dat vind ik erg prettig, want dan kan ik plannen maken en doelen stellen! Het ziet er als volgt uit:

1 april: GP Vougy(coupe de france)
5-7 april: Circuit des Ardennes
14 april: GP Liergues
19-21 april: Circuit Saone et Loire
26-28 april: Tour du Jura
4 mei: Tour de Berne
5 mei: Lucerne
8-12 mei: Giro delle Friuli Venezia

Veel etappe wedstrijden en daar heb ik net heel veel zin in! Ik heb nog meer dan genoeg voorraad 2-prepare, dus ik ben goed gewapend om zo snel mogelijk te herstellen en mijn lichaam gezond te houden in dit soort zware periodes!

Annemasse Bellegarde et retour!

Met de goede vorm was de moraal natuurlijk goed voor een mooie zware koers als Annemasse Bellegarde! 180 kilometer met 5 beklimmingen voor de bergprijs. Daarnaast nog veel stukken omhoog die ze verder niet vernoemden. Bij de start was het aardig weer. Een graad of 10 en bewolkt. Na een kilometer of 70, waarin weinig gebeurde, ben ik naar de auto gegaan en heb ik mijn kniestukken afgegeven. Mijn lange handschoenen heb ik bij mij gehouden(achteraf geniaal).

Na een kilometer of 100 begonnen de eerste breuken te ontstaan bergop en ik zat al eens mee in een kopgroep van 15 man. Toen begon het ook al een beetje te regenen en in de afdalingen was het erg koud! Op een vlakker deel na ongeveer 120km ben ik samen met een andere renner weggereden uit het peloton. Ik wilde het liefst langer wachten, maar het was zo koud dat ik dit als enige uitweg zag om mijzelf op te warmen. Na 140km kwamen wij bij de laatste klim van ongeveer 7km. Op het vals plat voor de klim reed ik mijn medevluchter eraf en ik heb de hele klim alleen gedaan in de mist en tussen sneeuwmuren! Op dat moment genoot ik er eigenlijk bestwel van(bergop was ook niet zo koud!) In de afdaling begon ik het vreselijk koud te krijgen, maar ik ben gewoon vol blijven rijden. Op 15 km van de finish kwam er nog een renner bij mij en die rijd mij er op 5km van de meet af. Ik bleef constant op 5 seconden hangen, maar ik kon niet meer terugkomen. Net voor de streep kwam er nog een achtervolger over mij heen, maar ik was totaal leeg en werd 3e. Eerlijk gezegd was ik allang blij dat ik over de streep was, want ik had het zo koud.

In de auto heb ik vervolgens twintig minuten zitten trillen voordat ik kon beginnen met omkleden. Daarna moest ik nog naar de huldiging voor mijn 3e plek, winst in de bergprijs en de 3e plek in de tussensprints. Gelukkig hadden ze een verwarming in de podiumwagen waardoor ik daar ook nog een beetje op kon warmen. Daarna nog 4 uur terug naar Aix en na flink wat eten begon ik mij weer een beetje mens te voelen! De vorm is dus nog goed! Mijn volgende koersen zijn op 1 april de GP Vougy(coupe de france) en daarna van 5 t/m 7 april Circuit des Ardennes. Daarna is het nog even afwachten!!

Gp San Giussepe 1.2, je maakt wat mee in Italie!

Zo, dat was me het weekend wel. Zaterdagochtend om 7 uur vertrokken voor een verplaatsing van 900km. Althans, dat was de bedoeling, maar onze ploegleider ging nog een renner oppikken bij het vliegveld van Bologna. Wij zouden met het busje verder rijden en het was alleen maar rechtdoor. Nou hadden wij een simpele ziel mee denk ik, want die heeft echt totaal niet gekeken en in plaats van richting Pescara/Ancona te rijden bleef hij letterlijk rechtdoor rijden naar Florence. Een van mijn ploeggenoten merkte op dat deze weg wel erg bergachtig was in vergelijking tot de kustweg die we zouden moeten hebben, maar onze chauffeur wist zeker dat het alleen maar rechtdoor was. Totdat we Toscane binnenreden, dat was toch echt onmogelijk, want dat is de andere kant van Italie. Toen konden we al niks meer doen en bij Florence zijn we dan gekeerd. Goed voor 200 extra autokilometers!

Uiteindelijk zijn we 30km voor Macerata de auto uitgegaan. Hierop heb ik stevig aangedrongen, want ik had weinig vertrouwen in het vinden van de weg in een keer en zo waren we in ieder geval zeker dat we nog even konden fietsen. Mijn vrees bleek waarheid en op het kleine kaartje wat we hadden was het enorm simpel te vinden als je meer dan 0,1 hersencel hebt. Toen ik het zag ben ik dan ook in een streep naar het hotel gereden. Mijn ploeggenoten kwamen ruim een half uur later aan. Half onderkoeld, want inmiddels was het 19u in de avond en dan is het ook in midden-Italie koud;)

Voordeel van onze late aankomst was dat wij wel snel aan konden schuiven en de bedden waren in het hotel misschien niet super, maar de pasta was "perfetto"! Ik heb het laten smaken en 2x extra gevraagd en de aardappels dan maar laten staan! Mijn ploegleider spuugde de pasta uit, omdat die volgens hem niet lang genoeg gekookt was. Tjah ik denk dat hij gewend is aan de pastapurree die we in Frankrijk krijgen en die minimaal een half uur doorkookt.

Vervolgens ben ik snel m'n bed in gedoken en heb ik een nachtje heerlijk geslapen. De volgende ochtend mij werkelijk verbaasd over wat die Italianen naar binnen schuiven voor een koers. Wij, bij Aix, letten heel goed op ons eten. We eten niet te veel. Gooien niet alles dwars door elkaar heen naar binnen. Dit alles om de maag zoveel mogelijk te ontlasten. Ik voel me daar goed bij en heb met bewondering zitten kijken naar Italianen die werkelijk beginnen met koffie, melk met cornflakes, in plastic verpakte croissants, koekjes, tostibrood en weet ik het wat nog meer. Een uur later gaan ze vervolgens aan de groente met pasta en aardappelen met vlees. Tjah dan kan ik me voorstellen dat je in het begin van de koers een beetje vierkant draait.

Ohja, de koers! Nou, volgens mijn ploegleider was het onmogelijk een resultaat te rijden, want in Italie rijden ze veel te hard. De voorbespreking was dan ook. Raccrochez Vous. Blijf zo lang mogelijk aanhangen. Vervolgens hebben we 2,5u op een slakkentempo achter een kopgroep van 7 man gereden. Na 110km ben wilde ik met een groepje wegrijden, maar ik kreeg niemand mee dus ging ik alleen. Na enkele kilometers zag ik een groepje achter mij en daar heb ik opgewacht. We pakten de vroege vlucht terug en kwamen met 9 man voorop. Vervolgens wilde er niemand, lees: NIEMAND, rijden. We hadden een dikke minuut voorsprong. Echt volstrekt belachelijk. We reden bij momenten met z'n negenen naast elkaar. Daarna heb ik mijn ploegmaten op 30km overboord gegooid. Misschien niet zo heel slim, maar ik irriteerde me mateloos aan dat gedrag. Ik werd dan op 10km teruggepakt door 7 anderen en die draaiden perfect rond. Dat was prettiger. Helaas was bij mij het beste er wel af en finishte ik al 6e in een aankomst die mij ook niet echt lag. Maar goed, een 6e plek terwijl de ploegleider zei dat we hier nooit een uitslag zouden rijden is prima. Hij was dan ook tevreden, maar plaatste enkele kanttekeningen, omdat ik misschien wel de sterkste in koers was, maar een solo van 20km in de finale gaat je niet in de koude kleren zitten..

Daarna hebben wij nog even 900km in de auto gedaan om af te sluiten. Onderweg nog over dezelfde besneeuwde wegen als Milaan-Sanremo gereden om vervolgens om 4u in de nacht in Aix te arriveren. Helaas kan ik niet zo goed uitslapen dus ga ik vanmiddag nog maar even proberen te slapen..

Volgende week Annemasse-Bellegarde!!

Paris-Troyes (1.2)

Gister weer een grote uitdaging waar ik toch wel een beetje naartoe gewerkt had. Paris-Troyes, een 1.2 koers met een sterke bezetting waaronder twee procontinental teams en enkele continentale teams. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten, maar het gevoel op training was goed deze week, dus dat hoopte ik wel om te kunnen zetten in resultaat, maar ik had wat twijfels aangezien mijn langste koers tot nu toe 145km was en die profploegen al enkele koersen tot 200km in de benen hadden.

Vanaf de start werd er direct flink doorgereden en tot aan km 70 viel het eigenlijk nooit stil. Toen was er gedurende 10km een pauze waarvan een renner gebruik maakte om vier minuten weg te rijden. Daarna brak de koers open en viel het nooit meer stil. Ik zat constant vooraan en maakte na ongeveer 100km de sprong naar 8 man die voorop reden. Later sloten er nog enkele renners aan en we waren vertrokken met een man of 20. Op de heuveltjes werden er geregeld renners gelost en uiteindelijk gingen we met 13 man de finale in. Op 3 km van de streep wist ik een goede versnelling te plaatsen en ik pakte 100m voorsprong. Helaas was er nog een sprinter die een ploegmaat mee had. Die hield het tempo hoog, maar kwam zeker niet dichterbij. Op het laatste stukje omhoog konden er echter een paar renners de sprong naar mij maken waardoor op 1km van de streep iedereen bij elkaar was. Ik voelde me echter nog goed en wilde nog sprinten, maar in de laatste bocht ging er een recht voor m'n neus onderuit waardoor ik volledig stil stond. Zelfs 2 renners die al gelost waren passeerden mij nog en ik finishte 11e. Vooraf had ik dit zeker een mooi resultaat gevonden, maar met het gevoel dat ik had weet ik dat er meer in zat dus dan is het een beetje dubbel.

Volgende week de GP San Giussepe in Italie! Ik ben benieuwd!!

GP Albi

Gister stond alweer mijn 10e koers op het programma! De GP Albi. Het werd een lange dag doordat wij vanuit Aix om 7u15 vertrokken en na een rit van ruim vier uur aankwamen in Albi. Het parcours was 11km en moesten wij 12x rijden. Direct na de start was er een klim van net iets meer dan een kilometer en dan een snelle afdaling gevolgd door weer een kilometer bergop! Vervolgens een paar kilometer in licht dalende lijn en daarna vlak tot 500m voor de streep. De laatste 500m liepen weer flink op!

In het begin van de koers gebeurde er weinig er reed een groepje van 4 man voorop maar veel meer dan een minuut voorsprong kregen ze niet. Na een kilometer of 50 pakten wij bijna alle vluchters terug. Alleen een ploeggenoot van mij reed nog voorop. Toen er op de tweede klim een paar keer aangevallen werd en iedereen wat op de limiet zat ben ik zelf weggereden. Er reed nog een ploeggenoot vlak achter mij. Ik heb even op het gewacht en vervolgens naar m'n ploeggenoot gereden die voorop reed. En toen begon onze ploegentijdrit van 70km. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel graag een keer op deze manier de koers wilde domineren, maar eigenlijk vond ik het achteraf niet echt leuk. We pakten vrij snel een minuut en nog een minuut en daarna nog een minuut. Op 20km van de streep wisten we al dat er niks meer kon gebeuren. Toen hebben we even gediscussieerd wie de koers gingen winnen en dat zou de thuisrijder worden die vorig jaar veel werk voor mij heeft verzet in Tour de Moselle. De laatste paar kilometers hebben we een beetje losgereden om vervolgens met z'n 3en juichend over de streep te komen..

Na de koers snel ingepakt en terug naar Aix gereden zodat ik nog net voor middernacht in m'n bed lag. Zometeen staat er nog een flinke training op het programma met het oog op volgende week.

Ciao Jarno

2-prepare..

Mijn reis naar Nederland was totaal niet handig vanwege het drukke programma hier, maar zoals een bekende voetballer ooit zei: "ieder nadeel hep z'n voordeel". Ik kon namelijk voor mijn vlucht in Veldhoven nog een afspraak maken met Gijs Rozendaal van 2-prepare. Wij hebben het uitvoerig gehad over voeding en supplementen. Ook heeft Gijs mijn lichaamssamenstelling gemeten op een veel nauwkeuriger manier dan een simpele vetmeter. Ik moest alleen even de schaamte voorbij en midden in een restaurant op de grond gaan liggen.

Vervolgens vroegen twee zakenmannen wat wij deden en toen wij vertelden dat ik wielrenner ben begonnen zij uiteraard gelijk over doping(hoe kan het ook anders..). Nou is 2-prepare voor mij mijn natuurlijke doping. De 9 gram L-glutamine in combinatie met ECGC geeft herstellen een nieuwe dimensie voor mij. Hierdoor kan ik groeien richting 100% van mijn kunnen, want dat is natuurlijk het belangrijkste als sporter. Uiteraard komen hier veel meer dingen bij kijken. Goede voeding, goede training en genoeg rust zijn daarin ook heel belangrijk!! Gijs verkoopt ook absoluut niet de onzin dat je met 2-prepare ineens twee keer zo sterk bent en dat kan ook niet, maar zoals eerder vermeld is 2-prepare een belangrijk hulpmiddel in het herstel en ook om ziekte te voorkomen. Voorheen had ik meestal vier keer per jaar last van verkoudheden en sinds het gebruik van 2-prepare heb ik nog een een verkoudheid per jaar. Ook is deze verkoudheid veel minder heftig dan voorheen. Je kan het als toeval beschouwen, maar dat geloof ik niet.

Daarnaast hoor ik vaak de klacht dat 2-prepare duurder is dan een pot glutamine van de webshop. Klopt helemaal, maar een Porsche is ook duurder dan een Trabant. Een dikke villa met zwembad is ook duurder dan mijn appartement in Aix-en-Provence. Alhoewel de huizenprijzen hier belachelijk hoog zijn, haha! Wat ik wil zeggen is dat het om de kwaliteit van het supplement gaat. Elke portie 2-prepare is apart verpakt waardoor de kwaliteit gewaarborgd blijft! Een grote pot met poeder open je keer op keer waardoor er telkens lucht bijkomt en de kwaliteit achteruitgaat. Naar mijn mening kan je beter niks gebruiken en doorsparen voor 2-prepare dan je geld te investeren in supplementen waar je niet veel aan hebt!

Nu genoeg over supplementen,

Ik beloof dat het de volgende keer weer over koers gaat. Wel over koersen op Fast Forward wielen, hahaha!

Even iets te druk..

Na de Boucles du Haut-Var was er een belangrijk weekend met de Coupe de France in Marseille en de GP du Pays d'Aix op maandag!

De GP Jean Masse is een prachtige koers. Erg lastig, voor op het einde! Niemand had vooraf dan ook kunnen voorspellen dat wij met 70 man zouden aankomen in deze koers! Ik heb enkele malen geprobeerd om iets te forceren, maar dat lukte niet. Daarna heb ik mij ingezet voor de sprinters die vervolgens wel 2e en 4e werden waardoor wij er gelijk goed voorstaan in de Coupe de France!!

De dag erna voelde ik mij iets minder in de GP du Pays d'Aix. In de finale ging het wel stukken beter en probeerde ik nog wat op de laatste beklimming maar dat mocht niet baten en de wedstrijd eindigde in een massasprint. Ik werd in allebei de koersen 53e!

Dinsdagochtend ben ik direct naar Nederland gevlogen voor een controle bij de cardioloog(nee, er is niks aan de hand. Gewoon een check). Donderdagavond ben ik weer teruggekomen in Aix en vrijdag werd nog een drukke dag met trainen, boodschappen en in de avond de ploegenvoorstelling. De volgende ochtend al om 6u op, omdat er zaterdag twee koersen op het programma stonden. Om 9u30 een koers over 100km en  om 15u een tijdrit over 8,5km.

In de ochtendrit reden we na een kilometer of tien al met tien man weg. De rest van de wedstrijd reed de groep achter ons op een minuut. Wij hielden stand en ik finishte als 3e. De frisheid ontbrak een beetje, maar dat was niet zo gek na deze drukke week. Het was overigens ook nog eens bizar koud tijdens de koers! Regen en 3 graden!

's Middags ging de regen over in sneeuw en uiteindelijk werd de tijdrit afgelast. Ook de koers van zondag werd afgelast vanwege de sneeuw. Een extra dagje rust die ik wel kon gebruiken! Nu weer hard trainen voor de komende maand. Het weerbericht ziet er goed uit!

Boucles du Haut-Var

Van woensdag tot en met vandaag(vrijdag) stonden de Boucles du Haut-Var op het programma. Woensdag en donderdag twee losse ritten van 140km en vandaag een klimtijdrit van 11km. Er was mogelijkheid om zelf uit te kiezen welke dagen je wilde starten. Met het oog op de twee klassiekers van zondag en maandag besloot ik woensdag en vrijdag te rijden.

Dinsdag werkte ik nog een intervaltraining af waardoor het mij woensdag tijdens de koers aan wat frisheid ontbrak. Toch zat ik na goed 30km in de beslissende vlucht van 20 man die in de loop van de tijd steeds verder uitdunde. In de laatste 40km trok een ploeg de boel op de kant. Ik voelde mij al niet zo goed meer en het brak voor mij en ik kon niet mee. Er reden uiteindelijk zes man vooruit en ik werd daarachter 9e. Niet heel slecht natuurlijk.
Donderdag werkte ik een hersteltraining af en vandaag nam ik deel aan de klim tijdrit. Deze was 4,5km vals plat in het begin en daarna een klim van 6,5km. Ik kon helaas nog niet over al mijn materiaal beschikken(geen tijdrithelm, geen snelpak), maar noteerde toch de beste tijd toen ik boven kwam. Helaas was er een renner die 19 seconde sneller was dan ik waardoor ik tweede werd. Op het podium kreeg ik nog een trui en twee bekers. Ik heb geen flauw idee waarom, maar zo heb ik in elk geval weer een leuke outfit om in te trainen. Komend weekend staan er twee belangrijke koersen op het programma. Zondag de eerste manche van de Coupe de France en maandag de GP du Pays d'Aix. Deze laatste wordt georganiseerd door mijn ploeg!

Voor degene die een beetje Frans kunnen lezen. Binnenkort verschijnt er een interview van mij op www.directvelo.com!!

Ciao..

Bevestiging

Vorig weekend waren de benen goed en dat is allemaal leuk, maar als sporter wil je dat toch graag zo snel mogelijk omzetten in resultaat. Nou, dat is gelukt! Een verslagje van Boucles de l'Essor en Trophee de l'Essor. Twee lastige koersen in het Baskenland!!


Zaterdag stond de eerste wedstrijd van het weekend op het programma. De Boucles de l'Essor. In tegenstelling tot veel wind en zon van vorige week hadden we nu geen wind, maar wel regen. We vertrokken met 200 renners om 14u voor 110 kilometer. Mensen die ooit in het Baskenland zijn geweest weten hoe de wegen daar zijn. Nooit vlak. Het begon al na 10km met een beklimming van een kilometer of 6! Ik voelde me goed op de beklimming en reed constant bij de eersten. Bovenop waren we nog met 40 man over waarmee we de rest van de koers samen zouden gaan strijden. Ik had een ploeggenoot bij mij die "tactisch rijd". Het kwam er dus op neer dat ik overal op reageerde en hij pas op 30km van het eind mee ging doen. Mijn benen waren echter heel goed, maar toen ik onderaan een lange beklimming m'n ketting van de fiets reed kreeg ik het wel even benauwd. Ik reed terug achter de wagen en toen ik aansloot reden er vijf man voorop. Na wat schermutselingen besloot ik alleen de sprong te maken en dat lukte. We waren direct vertrokken. Vlak voor de streep lag nog een kort heuveltje waar ik de kopgroep nog kon halveren en zo gingen we sprinten met 3. Ik kende de aankomst niet en een van mijn concurrenten kende hem wel. Dat was wel belangrijk want toen we een flauwe bocht uitdraaiden bleek het nog maar 100m en helaas werd ik dus geklopt en finishte als 2e.

De volgende dag het Circuit de l'Essor. Deze keer zon en geen wind. Een circuit van 26km dat we vier keer moesten doen en daarna nog 3x 5km. Goed voor 117km koers. In het begin hield ik mij wat rustig in tegenstelling tot gister. Ik voelde direct dat de benen weer goed waren. In het begin van de derde omloop onderaan klim zat ik goed geplaatst, totdat mijn band op begon te veren. LEK! Dat was wel een vrij slecht moment. Een peloton dat al twee keer gebroken was en dat nu weer zou gaan breken. Het wisselen van het wiel ging snel en ik reed snel achter de wagen terug naar voren, maar het peloton brak volledig. Gelukkig kon ik in de slipstream vrij lang mee om groepen voorbij te rijden bergop, maar in de afdaling bleven we achter een groep van 20 man die achter het peloton reed. Ik voelde de bui al hangen, want deze mannen verloren alleen maar tijd en lagen al zeker een halve minuut achter! Vlak voor een beklimming zei ploegleider Eric dat ik maar mee moest gaan draaien om te trainen voor volgende week. Ik reed langs de groep af en reed vol het klimmetje op. Vervolgens de rechte stukken volle bak en zowaar sloot ik weer aan bij een grote groep. Dit bleek het peloton en er waren maar drie renners vooruit. Op de volgende klim waar ik daarvoor lek reed viel ik nu aan en kwam tot op 20 seconden van de leiders, maar in de valsplatte afdaling verloor ik weer terrein. Daarna heb ik de resterende tijd op plek 4 gereden en werd op 300m voor de streep nog door 2 renners van het peloton voorbij gesprint en finishte 6e. Behoorlijk verrassend nadat ik eigenlijk dacht dat het klaar was! Maar goed, de resultaten zijn er en morgen mag ik alweer aan de bak met in de Boucles du Haut Var. Voor het eerst met m'n FFWD F6R wielen, want er was nog geen kit voor de tubes vorige week;)

Boucles Catalanes en Circuit Mediteraneen!

De eerste koersen zitten erop en het gevoel is goed zou ik moeten zeggen, maar wat heb ik hekel aan zeggen dat het gevoel goed is terwijl ik respectievelijk 51e en 21e ben geworden in de koersen van afgelopen zaterdag en zondag.

Laten we beginnen bij het begin.. Zaterdag was er windkracht 9 voorspeld. Alhoewel ze in Frankrijk in kilometers per uur voorspellen. Windstoten tot 130km/u. Code Oranje voor regio Perpignan. Deze koers was bij tijd en wijlen nog redelijk beschut waardoor fietsen zeker mogelijk was. Alleen op het finale parcours was het wel link. Ik bevond mij lange tijd in het peloton, maar op de tweede klim kon ik alleen oversteken na de kopgroep van 25 man. Helaas reden er 10 man weg bovenop de klim en kon ik, nog niet hersteld van mijn inspanning, niet mee. Ik zat met een waaier daarachter. Op het plaatselijk parcours werd het behoorlijk link en ik liet mij iets te makkelijk wegdrukken waardoor ik in het peloton binnenkwam op plek 51.

De volgende dag nog iets meer wind en ik had toch wel weer aardige benen. De organisatie vond het uiteindelijk verstandig om de eerste 14km geneutraliseerd te doen en daarna vlak voor de eerste klim te beginnen. Toen we los mochten was het uiteraard gelijk koers. Ik voelde mij niet echt super. Ik was al anderhalve week aan het kwakkelen. Eerst wat ziek en nu verkouden. Maar op de klim reed ik iedereen voorbij en kon vooraan lekker meedoen. Ik heb nooit echt op de limiet gereden en kwam als 4e over de in de eerste groep van 25 man. Er was een renner die een minuut voor lag na een hele klim tegenwind waarop verder niemand weg kwam. Vervolgens veel waaier gereden en het was echt gevaarlijk met de wind. Ik kwam in de finale nog met 7 man voorop en het leek wel een goede ontsnapping. Uiteindelijk op 2km teruggepakt en ik finishte 21e. In de finale voelde ik wel dat het beste eraf was. Al bij al natuurlijk ontevreden over het resultaat maar de benen waren naar omstandigheden goed.

Vandaag heb ik weer een training op mijn niveau van voor het kwakkelen kunnen afwerken en ik hoop dat ik komend weekend een beetje beter kan rijden. De koersen zullen flink lastiger zijn in Frans-Baskeland!!

A bientot!

Nu begint het echt bijna

In het vorige stuk schreef ik dat het seizoen bijna begon, maar ik kan nu met recht zeggen dat het bijna begint. Morgen vertrek ik richting Perpignan voor de eerste koersen van het seizoen. Het programma zoals beschreven in het vorige bericht is ook exact het programma wat ik in februari zal afwerken.

De benen zijn goed en ik heb gister ook mijn nieuwe fiets in ontvangst mogen nemen. Ik zal die later ook op de blog zetten. Het eerste ritje vandaag verliep prima, ondanks dat het altijd even wennen is natuurlijk! Ik heb overigens al twee trainingswedstrijden in de benen zitten. In beide koersen reed ik na 2km weg en bleef uiteindelijk telkens met 2 anderen over. Telkens werd ik 2e, maar het gevoel is goed en dat was het voornaamste.

Ik ben erg benieuwd hoe de wedstrijden komend weekend zullen gaan, maar aankomende maandag komt daar hier te staan;)

Tot dan!

Het begint bijna!!

Inmiddels is het alweer ruim een maand geleden sinds mijn laatste update en in de winter is er verder weinig te melden! Wel heb ik alweer een prachtige set FFWD F6R wielen in ontvangst mogen nemen! Ook blijf ik verder werken met het voedingssupplement 2-prepare! Een supplement op basis van Glutamine en ECGC!

De trainingsintensiteit heb ik de laatste tijd flink opgevoerd en dat geeft een snelle verbetering van de conditie. Het draait lekker op training en eigenlijk wil ik nu gewoon koersen! Ik moet nog maar een paar dagen wachten tot de eerste trainingskoers van komende zondag. Vervolgens trainen we met de hele ploeg in de omgeving van Aix-en-Provence gedurende de week die volgt. De zondag daarop staat er nog een trainingskoers op het programma. De week erop gaat het echte werk beginnen en mijn programma is onder voorbehoud als volgt:

2 feb: Boucles Catalanes
3 feb: Circuit Mediteraneeen
9 feb: Essor Basque
10 feb: Essor Basque
13,14,15 feb: Boucles du Haut Var(ik zal later besluiten welke etappes ik rijd)
17 feb: Souvenir Jean Masse(Coupe de France)
18 feb: GP du Pays d'Aix
23 feb: GP Seillans (tijdrit + rit in lijn)
24 feb: Montauroux

Het is wel duidelijk dat het gelijk een drukke maand wordt, maar ik heb het gevoel dat ik er klaar voor ben. Eerst morgen nog even een testje doen in Aubagne voor de Franse bond en daarna verder gaan met de laatste voorbereidingen. Zodra er meer nieuws is komt dat hier te staan!

Ciao