Zo, dat was me het weekend wel. Zaterdagochtend om 7 uur vertrokken voor een verplaatsing van 900km. Althans, dat was de bedoeling, maar onze ploegleider ging nog een renner oppikken bij het vliegveld van Bologna. Wij zouden met het busje verder rijden en het was alleen maar rechtdoor. Nou hadden wij een simpele ziel mee denk ik, want die heeft echt totaal niet gekeken en in plaats van richting Pescara/Ancona te rijden bleef hij letterlijk rechtdoor rijden naar Florence. Een van mijn ploeggenoten merkte op dat deze weg wel erg bergachtig was in vergelijking tot de kustweg die we zouden moeten hebben, maar onze chauffeur wist zeker dat het alleen maar rechtdoor was. Totdat we Toscane binnenreden, dat was toch echt onmogelijk, want dat is de andere kant van Italie. Toen konden we al niks meer doen en bij Florence zijn we dan gekeerd. Goed voor 200 extra autokilometers!
Uiteindelijk zijn we 30km voor Macerata de auto uitgegaan. Hierop heb ik stevig aangedrongen, want ik had weinig vertrouwen in het vinden van de weg in een keer en zo waren we in ieder geval zeker dat we nog even konden fietsen. Mijn vrees bleek waarheid en op het kleine kaartje wat we hadden was het enorm simpel te vinden als je meer dan 0,1 hersencel hebt. Toen ik het zag ben ik dan ook in een streep naar het hotel gereden. Mijn ploeggenoten kwamen ruim een half uur later aan. Half onderkoeld, want inmiddels was het 19u in de avond en dan is het ook in midden-Italie koud;)
Voordeel van onze late aankomst was dat wij wel snel aan konden schuiven en de bedden waren in het hotel misschien niet super, maar de pasta was "perfetto"! Ik heb het laten smaken en 2x extra gevraagd en de aardappels dan maar laten staan! Mijn ploegleider spuugde de pasta uit, omdat die volgens hem niet lang genoeg gekookt was. Tjah ik denk dat hij gewend is aan de pastapurree die we in Frankrijk krijgen en die minimaal een half uur doorkookt.
Vervolgens ben ik snel m'n bed in gedoken en heb ik een nachtje heerlijk geslapen. De volgende ochtend mij werkelijk verbaasd over wat die Italianen naar binnen schuiven voor een koers. Wij, bij Aix, letten heel goed op ons eten. We eten niet te veel. Gooien niet alles dwars door elkaar heen naar binnen. Dit alles om de maag zoveel mogelijk te ontlasten. Ik voel me daar goed bij en heb met bewondering zitten kijken naar Italianen die werkelijk beginnen met koffie, melk met cornflakes, in plastic verpakte croissants, koekjes, tostibrood en weet ik het wat nog meer. Een uur later gaan ze vervolgens aan de groente met pasta en aardappelen met vlees. Tjah dan kan ik me voorstellen dat je in het begin van de koers een beetje vierkant draait.
Ohja, de koers! Nou, volgens mijn ploegleider was het onmogelijk een resultaat te rijden, want in Italie rijden ze veel te hard. De voorbespreking was dan ook. Raccrochez Vous. Blijf zo lang mogelijk aanhangen. Vervolgens hebben we 2,5u op een slakkentempo achter een kopgroep van 7 man gereden. Na 110km ben wilde ik met een groepje wegrijden, maar ik kreeg niemand mee dus ging ik alleen. Na enkele kilometers zag ik een groepje achter mij en daar heb ik opgewacht. We pakten de vroege vlucht terug en kwamen met 9 man voorop. Vervolgens wilde er niemand, lees: NIEMAND, rijden. We hadden een dikke minuut voorsprong. Echt volstrekt belachelijk. We reden bij momenten met z'n negenen naast elkaar. Daarna heb ik mijn ploegmaten op 30km overboord gegooid. Misschien niet zo heel slim, maar ik irriteerde me mateloos aan dat gedrag. Ik werd dan op 10km teruggepakt door 7 anderen en die draaiden perfect rond. Dat was prettiger. Helaas was bij mij het beste er wel af en finishte ik al 6e in een aankomst die mij ook niet echt lag. Maar goed, een 6e plek terwijl de ploegleider zei dat we hier nooit een uitslag zouden rijden is prima. Hij was dan ook tevreden, maar plaatste enkele kanttekeningen, omdat ik misschien wel de sterkste in koers was, maar een solo van 20km in de finale gaat je niet in de koude kleren zitten..
Daarna hebben wij nog even 900km in de auto gedaan om af te sluiten. Onderweg nog over dezelfde besneeuwde wegen als Milaan-Sanremo gereden om vervolgens om 4u in de nacht in Aix te arriveren. Helaas kan ik niet zo goed uitslapen dus ga ik vanmiddag nog maar even proberen te slapen..
Volgende week Annemasse-Bellegarde!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten